طراحی و تبیین مدل نقش اقتصادی دولت در فرآیند خصوصی سازی ورزش ایران

هدف این پژوهش ارائۀ مدل اندازه‌گیری نقش اقتصادی دولت در خصوصی‌سازی ورزش ایران است که به روش ترکیبی و از نوع طرح‌های تحقیق آمیختۀ اکتشافی بود. مرحلۀ اول کیفی بود. با انجام 20 مصاحبۀ عمیق نیمه‌ساختاریافته، اطلاعات گردآوری، سپس داده‌ها کدگذاری و تجزیه‌وتحلیل شد. گروه‌بندی کدها 5 مؤلفه را نشان داد. مرحلۀ دوم به‌صورت کمی و به روش مدلسازی معادلات ساختاری انجام گرفت. نمونۀ تحقیق 222 نفر بود که به‌صورت هدفمند انتخاب شدند. پرسشنامۀ محقق‌ساخته مشتمل بر 20 گویه به‌عنوان ابزار تحقیق تنظیم شد. روایی محتوایی پرسشنامه را 15 متخصص تأیید کردند و پایایی آن 920/0 شد. برای محاسبۀ اعتبار سازه و بررسی ساختار از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی با نرم‌افزار SPSS و AMOS و برای محاسبۀ پایایی مقیاس‌ها و خرده‌مقیاس‌ها از آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج نشان داد تأثیر پنج مؤلفۀ اقتصادی بر خصوصی‌سازی ورزش معنا‌دار است. مؤلفه توسعۀ اقتصادی-اجتماعی با ضریب رگرسیونی 254/0 بالاترین تأثیر و در مرتبه‌های بعدی ثبات اقتصادی (216/0)، نظام رفاهی (129/0)، قدرت اقتصادی (121/0) و ساختار بازار و میزان رقابتی بودن آن (104/0) قرار دارند. خصوصی‌سازی ورزش نیازمند حل مشکلات اقتصادی، ایجاد فضای رقابتی و خداحافظی با مالکیت دولتی است.